- JULIUS
- I.JULIUS5. Hierosolymorum Ep. A. C. 151.II.JULIUSCapitolin. Fl. Vopisc. in Probo memoraturi inter eos Sctiptores, qui verius, quam elegantius, scripsêrunt: Aelio Spartiano et Ael. Lamprid, σύγχρονος, Diocletiano Imp. inscripsit Antonium Pium et Verum Impp. Constantino Aug. Clodium Albinum: in Opilio Macrino, redit ad Diocletianum: deinde iterum ad Constantinum, cui inscribuntur Maximi duo et Gordianitres. Marcus Antoninus et Pertinax, itemque Maximus et Balbinus, cui ab eo nucupati fuerint, non constar; Casaub. ad Spartian. in Hadr. Vide in voce Capitolinus.III.JULIUSValens Licinianus Aug. post Lucium Priscum Aug. cupientissimo vulgo Impertium cepit. memoratus inter XXX. Tyrannos decimus nonus Pollioni. Casaub. Not. ad illum.IV.JULIUSfil. Henr. Iunioris, Ducis Brunsvicensis, lineae Guelferbitanae, patri A. C. 1568. Mortuo successit, religioneque Pontificiâ, Euangelium in suas ditiones, ministerio Iacobi Andreae et M. Chemnitii introduxit, quod exemplum Ep. Verdensis et Abbas Rittershusius secuti sunt. Hoiensibus Comitibus A. C. 1582. Exstinctis, una cum agnatis Comitatum illum adivit, hinc hereditatem Erici patruelis crevit A. C. 1584. Demum A. C. 1589. Obiit. Ducatu amplissimis vectigalibus aucto, et Helmstadianâ Academiâ A. C. 1576. ex concilio Chemnitii institutâ, inptimis clarus. Vide Thuan. Hist. l. 61. c. 80. et 96. Inter liberos, quos ex Hedvige Brandeburgica sustulerat, ius primogeniturae, patris exemplo, resuscitavit, ex quibus Iulius Aug. fuit et Hent. Iulius, de quo infra.V.JULIUSmensis, prius Quintlis, dictus est, eo quod a Martio, quem Romulus Anni fecerat principium, esset quintus: postea Iulius a C. Iul. Caesaredictus est, qui eo mense natus ferebatur, vide Macrob. Sat. l. 1. c. 12. Dion. l. 44. Suer. Iul. Caes. c. 76. etc. Etathic mensis in Iovis tutela, fiebantque Kalendis eius migtationes ex aedibus, 3. Nonas Populifugia, et pridie Nonas Ludi Apollinates celebrabantur. Nonae ipsae Caprotinae dictae sunt. Quarro ldus Caesatis natalis fuit, tertio Ludi Circenses agebantur, etc. Vide Thom. Dempster. in Ioh. Ros. Antiqq. Rom. l. 4. c. XI.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.